روزهاي تابستان که آغاز مي شود و امتحانات که تمام مي شود ،همه دانش آموزان از سويي به فکر استراحت و رفع خستگي 9 ماه تلاش مداوم و تمرين و تکليف و امتحان هستند و از طرفي هم برنامه هايي براي اين روزهاي طولاني دارند که از ياد گرفتن حرفه تا شرکت در برنامه هاي فرهنگي همه و همه کمک مي کند تا عمر به بطالت نگذرد و اداي دين حق زندگي کردن که خداوند در اختيار بندگانش قرار داده است هر قدر که درتوان هر کسي است ،باشد .

اما عده اي هم براي اين روزها برنامه اي بزرگ دارند ،نداي طرح هجرت که بلند مي شود برمي خيزند و کمر همت مي بندند و به ياري همنوعاني مي شتابند که روزي ياريشان را در محضر ايزد توانا گواهي خواهند کرد .

اين لبيک گويان ياري طلبي ،گروه گروه به مناطقي روانه مي شوند که رنج روزگار را شايد آنجا مي توان بيشتر تجربه کرد.

مناطقي که دانش آموزانشان گاهي در حسرت سقفي براي نشستن زير آن و درس خواندن و درس گرفتن به سر مي برند .اينان با تلخي طعم بي سوادي پدرانشان کنار آمده اند اما اينک با فشردن دستان ياري هجرت کنندگان که به سويشان دراز شده است،آستين ها را براي به حسرت انداختن اين حسرت کهن بالا مي زنند .

به ميان دانش آموزان شرکت کننده در طرح هجرت که بروي،فقط همت نيست ک موج مي زند مي توان روح معنويت و روحانيت را نيز با تمام وجود در ميانشان پيدا کرد.

زماني که اين هجرت کنندگان سنگي را روي سنگي مي گذارند تا آلونکي بسازند براي هم سن و سالانشان که آنان بتوانند فارغ از دغدغه سرما و گرما درس بخوانند،يا زماني که ديوار سوخته مدرسه اي کهنسال را رنگ آميزي مي کنند،يا وقتي آغل گوسفندان پير زني را که درآمدش از شير دام هايش است و زمستان گذشته دام هايش را بي خانمان کرده است تعمير مي کنند،يا حتي آنگاهي که آنچه راطي يک سال آموخته اند به دوستانشان که تنها يکي دو سال از آنان کوچکترند مي آموزند ،نمي توان گفت دارند اوقات فراغت مي گذرانند.

براستي هم آنان اوقات فراغت نمي گذرانند ،اوقات فراغت را به بهاي ارزشمندي مي خرند تا وام دار اجري بزرگ شوند و در دعاهاي پايان روزشان که هنوز گرد خستگي بتنشان است خداوند را به حق دعاهاي پيرزن روستايي سوگند آمرزش دهند.

و آنجا اين حرکت عظيم تر مي شود که با شور و اشتياق و انرژي جواني در هم مي آميزد،و مصداق شعر بني آدم اعضاي يکديگرند رابه رفاه طلبان بي درد مي نماياند و براستي اين هجرت هجرتي است به فطرت همنوع دوستي .

 مرادي